مبانی نظری کم توانی هوشی ، عقب ماندگی ذهنی (فصل دوم تحقیق)
کم توانی هوشی کم توانی هوشی بیماری نیست؛ بلكه حاصل یك فرایند بیمارگونه در مغز و با محدودیت در كاركرد هوشی و انطباقی است. علت آن غالباً نامشخص می‌ماند و پیامدهای کم توانی هوشی در مشكلات بیمار در كاركرد هوشی و مهارت‌های زندگی تظاهر می‌كند. والدینی كه باید با مشكلات یك كودك مبتلا به معلولیت شدید مقابله كنند، با دو بحران مواجه می‌باشند: اولین بحران مرگ سمبولیك كودك است كه برایشان اتفاق افتاده است. والدینی كه در انتظار تولد كودكی می‌باشند، به صورت اجتناب‌ناپذیر درباره كودكی كه هنوز متولد نشده است، فكر می‌كنند. آنها هدف‌هایی نظیر موفقیت‌ها، تحصیلات و امنیت مالی برای كودك خود در نظر می‌گیرند. اینگونه والدین پس از مرگ سمبولیك كودك، از بر باد رفتن آرزوها و رویاهایشان دچار رنج می‌شوند. بحران دوم كه در واقع با بحران اول متفاوت است، مساله مراقبت‌های روزانه از كودك استثنایی می‌باشد. این اندیشه كه كودك فرآیند طبیعی رشد را طی نخواهد كرد و نخواهد توانست به بزرگسالی مستقل تبدیل شود، بر دوش والدین سنگینی می‌كند بنابراین برخی از خانواده‌ها قادرند خود را با مشكل داشتن كودكی كه دچار کم توانی هوشی است تطبیق دهند در حالی كه دیگران دچار آشفتگی می‌شوند(كرك و كالاگ، 1993 به نقل از كجباف، 1377).
محصولات ویژه
مشاهده همهمحصولات مرتبط
مشاهده همه
